1

 Music

Przenieśmy się w przeszłość...
Był upalny dzień czerwca 2014 roku...

- Dzisiaj wielki dzień brachu - wyszczerzył się Alba
- Jesteś zdecydowany? - zapytał Fabregas
- Jak nigdy - uśmiechnąłem się
- To do dzieła! - poklepał mnie po ramieniu Tello
Tak to ten dzień dzisiaj poproszę o rękę moją ukochaną Anne. Wybiegłem z ośrodka treningowego i popędziłem do domu, aby się przygotować, wszystko musi być idealnie, ona jest tego warta.
Cały nabuzowany wyjechałem po nią, jak zwykle wyglądała nieziemsko.
- Witaj kochanie - obdarowałem ją namiętnym pocałunkiem
- Hej przystojniaku - uśmiechnęła się i rozczochrała mi fryzurę

- Ej układałem ją przez godzinę - oznajmiłem i zacząłem się poprawiać
- Widziałam cię już po wstaniu z łóżka nie uciekłam, teraz też tego nie zrobię - pocałowała mnie w policzek
- Oh dziękuje moja pani - roześmiałem się i otworzyłem jej drzwi do samochodu
- Dlaczego zawsze otwierasz mi drzwi od miejsca pasażera - spojrzała na mnie - Może chciałabym kiedyś poprowadzić - skwitowała
- Serio chcesz? - spojrzałem na nią
- A co nie dasz mi swojego dzidziusia - wystawiła mi język
- Nie dla dobra wszystkich - zaśmiałem się, a ona udawała, że się obraziła, robiła to tak słodko, że uśmiech mi się poszerzał
- Zapamiętam to sobie - zagroziła
- Mam nadzieje, że cały dzisiejszy dzień zapamiętasz - uśmiechnąłem się i po raz kolejny ją pocałowałem
- A co zatańczysz dla mnie nago na plaży? - wyszczerzyła się
- Jeszcze lepiej - oznajmiłem i odpaliłem silnik
- W żadne trójkąty się nie bawię - zastrzegła
- Spokojnie będziesz tylko ty i ja - zerknąłem na nią
Gdy dojechaliśmy na plaże Anna nie mogła się nadziwić ile trudu włożyłem w tą kolacje, jeszcze przed jedzeniem wpadła na szalony pomysł.
- O jak romantycznie, brakuje jeszcze żebyśmy biegli do siebie tak jak zawsze w filmach - wyszczerzyła się
- Że jak? - spojrzałem na nią
- No patrz - zaprowadziła mnie na brzeg - Ty stój tutaj - ustawiła mnie - A ja - pobiegła parę metrów dalej i stanęła naprzeciwko mnie - Tu
- I co teraz? - udawałem głupa
- Wpadnę ci w ramiona - zaśmiała się i zaczęła biec, oczywiście musiałem się z nią podroczyć i ominąć ją.
- Ja się już z tobą nie bawię - skrzyżowała ręce na piersiach
- Dlaczego kochanie? - objąłem ją - Ja tylko bałem się, że mnie zdusisz tym swoim ciałkiem - zaśmiałem się, a ta mnie uderzyła w bok i zaczęła gonić, parę razy zaliczając glebę w piasku, na co wybuchałem głośnym śmiechem.
- Gdy tylko cię dorwę to cię utopię, nie żartuje! - odgrażała się biegnąc w moją stronę.
- Chodź tu ty mały agresorze - uniosłem ją w górę i znów zobaczyłem ten przepiękny uśmiech dla którego straciłem głowę.
- I tak cię utopię - spoważniała po chwili
- Spróbuj - odstawiłem ją na ziemie
- Wszystko ma swój czas - uśmiechnęła się podstępnie - Idę...- rozejrzała się na chwilę -... w krzaki, za potrzebą, zaczekaj - pobiegła w stronę zarośli.
- Może ci pomóc? - zaśmiałem się
- Nie, poradzę sobie idź lepiej przygotuj jedzenie - rozkazała, a więc usiadłem na kocu i zacząłem wystawiać jedzenie, nagle na mojej głowię wylądowało wiaderko z wodą. - Mówiłam, że cię utopie - roześmiała się usiadła na przeciwko mnie - Mmm owoce morza - wychwalała
- Tak mandarynki są bardzo z morza, zresztą kiwi też - spojrzałem na nią
- Już morza, bo pływają w wodzie, która była w wiaderku - oznajmiła
Zajadaliśmy, więc smakołykami, otworzyłem wino na odwagę, cały czas ściskałem w kieszeni pudełko z pierścionkiem, jednak nie mogłem znaleźć tej idealnej chwili, aby go wyciągnąć. Anna wtuliła się we mnie i w tym momencie poczułem, że to właśnie ta chwila. Gdy zobaczyła pudełko spojrzała na mnie zaskoczona.
- Moja kochana wariatko, nowoczesne wcielenie Afrodyty, posiadaczko najpiękniejszego uśmiechu na Ziemi - w tym momencie się uśmiechnęła - O właśnie takiego - wskazałem - Czy wyjdziesz za mnie? - spojrzałem jej w oczy.
- Skrzywdzę nasze dzieci kiedy dostaną i moją i twoją głupotę, no ale może będą mądre po dziadkach - filozofowała - Ale co mi tam, wybaczą mi będę ich sexi mamuśką - nie przestawała gadać - Zgadzam się - wyszczerzyła się i pocałowała mnie.
Spędziliśmy cudowną noc na plaży.
- Wiesz... - zacząłem, ale ona nie pozwoliła mi dokończyć
- Ja ciebie też - uśmiechnęła się i wspięła się na ramionach, aby mnie pocałować
- Mogłoby być tak zawsze - przytuliłem ją
- Spanie na piasku ci się podoba? - zaśmiała się
- A czemu by nie, może rozbijmy się na bezludnej wyspie - wyszczerzyłem się
- Stanowcze nie, zdecydowanie wole moje łóżko - pocałowała mnie w policzek
- A moje? - spojrzałem na nią
- Twoje też daje rade - wystawiła mi język
- Sama je wybrałaś! - oznajmiłem
- Esh, byłam młoda i głupia. Teraz kupimy sobie wodne, albo najlepiej z 7 łóżek - podsunęła
- Po co ci aż 7? - przeraziłem się
- Jak to na każdy dzień inne - popatrzyła na mnie
- Podoba mi się ten pomysł - uśmiechnąłem się cwaniacko
- Marc - zbliżyła swoją twarz do mojej
- Tak? - zamknąłem oczy
- Jedźmy do domu, mam wszędzie piasek - skwitowała z uśmiechem
- Dobrze królewno - posprzątaliśmy wszystko i wsiedliśmy do samochodu
Powoli robiło się jasno, na drodze była znikoma ilość samochodów. Włączyliśmy sobie muzykę i uśmiechnięci wracaliśmy do domu. Anna odpięła swoje pasy, spojrzałem na nią zaskoczony.
- Patrz na drogę, zaraz będziemy w domu - roześmiała się, gdy odwróciłem głowę na ulice, było już za późno...

______________________________________________________________________________
Trochę przeszłości, myślę, że was nią nie zanudzę...